Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, Γεωπόνος-Ερευνητής

τ. Δ/ντής Ινστιτούτου Ελιάς & Υποτροπικών Φυτών

kchartz@otenet.gr

Η τιμή του ελαιολάδου σε μια ελεύθερη παγκόσμια αγορά καθορίζεται από τη ζήτηση, τη διαθεσιμότητα, το κόστος παραγωγής, την ποιότητα, το μέγεθος της εκμετάλλευσης, κλπ. Όταν η ζήτηση δεν καλύπτεται από τη διαθεσιμότητα, η τιμή του ελαιολάδου αυξάνεται ανεξάρτητα από το κόστος παραγωγής και την ποιότητα. Πολύ δε περισσότερο όταν για διάφορους λόγους αυξάνεται και το κόστος παραγωγής. Σύμφωνα με το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (IOC) η παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου την περίοδο 2022/23 μειώθηκε κατά 20%, ενώ την αντίστοιχη περίοδο η κατανάλωση μειώθηκε μόνο κατά 6%. Η αύξηση της τιμής του ήταν αναπόφευκτη.

Στην χώρα μας ακούγονται πολλά τα τελευταία δυο χρόνια για την «υψηλή» τιμή για τον παραγωγό του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου. Τα στοιχεία δείχνουν ότι άλλη είναι η αλήθεια. Ακόμα και για μια «καλή χρονιά» για ένα παραγωγό με 1.000 ελαιόδεντρα, που λίγοι είχαν φέτος, το κόστος παραγωγής του ελαιολάδου είναι 5,18€ ανά κιλό. Για μια «κακή χρονιά», όπως η φετινή για την πλειοψηφία των παραγωγών, το ελάχιστο κόστος παραγωγής φτάνει τα 6,54 €. Με μια μέση τιμή πώλησης 8 €/κιλό για την πλειοψηφία των παραγωγών το καθαρό κέρδος φέτος ανά κιλό είναι 1,46 € ή γύρω στα 10.000 € για ένα κεφάλαιο αξίας τουλάχιστον 250.000 €. Απόδοση 4% και στην καλύτερη περίπτωση 10%!!! Δεν υπάρχουν υπερκέρδη για τους ελαιοπαραγωγούς, όπως πολλοί «αβρόχοις ποσί» αναφέρουν.

Και βέβαια αν δεν υπάρξει σχεδιασμός από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων για το είδος της ελαιοκομίας που θέλουμε, στήριξη με συγκεκριμένα μέτρα της στρατηγικής (υποδομές στην ύπαιθρο, αρδευτικά έργα, ψηφιακός μετασχηματισμός, τεχνική στήριξη και εκπαίδευση των παραγωγών, πάταξη της νοθείας, κλπ) η ελαιοκαλλιέργεια στην Ελλάδα, μια στρατηγικής σημασίας καλλιέργεια για την οικονομία, αλλά και την επιβίωση της χώρας, θα περιθωριοποιείται με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, την κοινωνική συνοχή (εγκατάλειψη της υπαίθρου), αλλά και το περιβάλλον (ερημοποίηση).

Ωστόσο και οι ελαιοπαραγωγοί πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία και να αξιοποιούν τις δυνατότητες που τους παρέχει ο ψηφιακός μετασχηματισμός για την βέλτιστη χρήση των συντελεστών παραγωγής (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, νερό άρδευσης, κ.λπ.) και μείωση του κόστους παραγωγής.

Η παγκόσμια κατάσταση δείχνει ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια …

Αριθμός ελαιοδέντρων:  1.000         Ηλικία ελαιοδέντρων: 30 ετών,    Αρδευόμενα
Κόστος παραγωγής ελαιολάδου (€) Υψηλή παραγωγή Χαμηλή παραγωγή Μ.Ο. 2ετίας
5,18 6,54 5,64
Οικονομικό αποτέλεσμα Ποσό (€)
Συνολική ποσότητα πωλήσεων 63.752 33.256 48.584
Αυτοκατανάλωση 800 800 800
Συνολικές ενισχύσεις 2.700 2.700 2700
Ακαθάριστη πρόσοδος 67.412 36.756 52.084
Σύνολο δαπανών παραγωγής 33.585 23.690 28.675
Ακαθάριστο κέρδος 33.827 13.066 23.409
Φόρος 13% 4.397 1.598 3.043
Τεκμαρτή εργασία 3.850 2.450 3.150
Καθαρό κέρδος 25.388 9.918 17.216

 

 

ΕΞΟΔΑ Υψηλή Παραγωγή Μικρή παραγωγή Μ.Ο. διετίας
Κλάδεμα 1.500 800 1.150
Θρυμματισμός κλαδιών 910 300 650
Λιπάσματα 6.000 6.000 6.000
Φυτοφάρμακα + εφαρμογή, κλπ) 2.595 1.350 1.970
Καταστροφή ζιζανίων-ενσωμάτωση) 1.120 650 880
Νερό άρδευσης 1.380 1.380 1.380
Κόστος συγκομιδής+βενζίνη 12.300 6.680 9.490
Καύσιμα-αναλώσιμα 2.300 1.050 1.675
Ασφάλειες-Τέλη κυκλοφορίας 400 400 400
Αποσβέσεις (μηχανημάτων, κλπ) 2.440 2.440 2.440
ΕΦΚΑ 2.640 2.640 2.640
Σύνολο εξόδων 33.585 23.690 28.675